رباعیات

(1)

ای من به فدای ژرفنای دل تو

بر دیده نهم ز شوق پای دل تو

 

تو در دل من جای بلندی داری

ایدوست بگو منم کجای دل تو؟

(2)

از خانه برون میا تو ای رشک پری

در پرده بمان چرا کنی پرده دری؟

 

ترسم اگر از خانه به گلشن گذری

گل بوی تو گیرد و تو بوی دگری!

(3)

در دوره ی جنگ نرم با خصم جری

کز هر طرفی عیان بود فتنه گری

 

بی پولی و بی نوایی و بی هنری

سهل است ، خدا نیاورد بی بصری.