مــــا ســـواران شهــر گمشده ایم

تکیـــه داده بــــه هـم چــو تنهایان

نــه امیــدی  ، نــه هیــچ آوایـــی

نـــرسیـــده بــــه نقطـــه ی پایان

***

شکلهایــی کـــه فاقــــد حجمنــــد

رنگهایــی کــــه رنگشـــان نبــود

مردهایــی همــاره پـــوشـــالـــی

کــه بـــــه غیـــرازدرنگشان نبود

***

آه ای راهیــــان رفتـــه بـــه پیش

آنسوی مرزهـــای بودن چیست؟

زادن و مـــرگ اگــــر دری دارد

هدف از بستن و گشودن چیست؟

***

مـــا ســـواران شهـــر خاموشیم

راه گـــم کــردگــان بــی رهـوار

دستمـان بستـــه ، پایمـان در گل

چشمهامان ولــی ستـــاره شمـار

***

ای شما بـا نواختـــران همـدوش

کهکشـــان پــوی و آسمــان پیما

بـــر فـــراز سیـــاهچــال زمین

هست آیـــا نگاهتــــان بـــر ما؟

***

شکل بی حجم و رنگ بی رنگیم

مثل اشبــاح غـــارهــا موهوم

قـرنهــا رفــت و قـرنهــا آمــد

مــا ولی از ستـاره ها محروم

***

آه ای راهیــان رفتــه به پیش

پشت این باژگونه آیا چیست؟

با شما هر چه روشنی همراه

جز سکوتی سیاه با ما نیست

***

شکل بی حجم ورنگ بی رنگیم

خسته ، درمانده ،راه گم کرده

آه ای راهیــان رفتـــه به پیش

چه خبرهاست پشت آن پرده؟!