مرد
پا به پای آهوی جوانی ام
با نشاط و شیطنت قرین
از تمام دشتهای گنده پیر خفته
طرد می شوم
مادرم به خنده می دهد نوید
با تحمل مصایبی چنین شگرف
مرد می شوم.
+ نوشته شده در سه شنبه هشتم شهریور ۱۳۹۰ ساعت 8:46 توسط عباس خوش عمل
|
«شعله ی آواز» پایگاه سروده های جدی ارادتمند در قالبهای مختلف (سنتی و نیمائی) است.